در آستان جانان
هر که بزرگ است سرش سر بود عاقل و دانا و هنرور بود از سر کوچک مطلب نیک و بد زان که ندارد سر کوچک خرد پیش سرِِ هر که بود چون طبق دفت مکر است ورق بر ورق پیش سر هر که بود چون تبر رخت به همسایگی او مبر ابروی هر کس که بود چون هلال در دل او هست خیال محال ابروی هر کس که بود چین به چین مرد مصاحب بود هم نشین چشم کسی کاو خوش شهلا بود زیرک و خوش خلق و توانا بود ادامه دارد (دیوان فدایی مازندرانی)
نوشته شده در چهارشنبه 90/9/23ساعت
12:51 عصر توسط A.Ghanbari نظرات ( ) |
| Design By : Pichak |
